Παλαιός - Νοέ. 20, 2018 @ 16:19:37

Μιά απολύτως Απαραίτητη και Βασική Διευκρίνιση
(δώστε προσοχή)

Η υφιστάμενη επιθυμία (όλων) των ανθρώπων γιά αποδοχή και η ανάγκη γιά επιβεβαίωση, ότι τους βλέπουμε, τους ακούμε, τους αισθανόμαστε, τους αντιλαμβανόμαστε και τους καταλαβαίνουμε, είναι καλώς γνωστή, καθώς όλοι μας λίγο ή πολύ πάσχουμε (έχουμε ανάγκη) απ’ αυτό.

Όλοι μας προσδοκούμε την αναγνώριση και την αποδοχή των άλλων, αυτών που είναι κοντά μας ή και των πιό μακριά.

Έτσι όσοι αντιλαμβάνονται και κατανοούν αυτήν την ανάγκη του κόσμου, και μπορούν να διείδουν το πώς οι άλλοι αντιλαμβάνονται-εκλαμβάνουν την αποδοχή και την επιβεβαίωση, ανάλογα με το ποιόν-χαρακτήρα τους, μπορούν να το χρησιμοποιήσουν πρός βοήθεια των άλλων ή πρός όφελός τους, εκμεταλλευόμενοι την συγκεκριμένη ικανότητα, ώστε να εισχωρήσουν βαθιά μέσα τους κερδίζοντας την καρδιά τους.

Το συγκεκριμένο όμως άπτεται της ψυχολογίας και της Φυσιογνωμικής … και δεν είναι θέμα πρός εξέταση εδώ.

Ο λόγος που αναφέρθηκαν τα παραπάνω έχει να κάνει με αυτά που κατά καιρούς έχουν εκφραστεί στα διάφορα σχόλια όπως :
-η ωμότητα και η σκληράδα δεν βοηθάει αλλά απομακρύνει
-το βρισίδι επίσης
-η γενίκευση ομοίως
-οι άνθρωποι επιζητούν κατανόηση και ζεστασιά και όχι κλωτσιές και σφαλιάρες
-επιζητούν έναν καλό λόγο και όχι καταχέριασμα
και λοιπά και λοιπά.

Αφού λοιπόν τα παραπάνω είναι γνωστά, πολλοί θα αναρωτηθούν γιατί δεν ακολουθείται μιά γραμμή-τρόπος προσέγγισης, με διαλλακτικότητα, αλλά αντιθέτως μια σκληρή τοιαύτη ;;

Αν και το έχω ‘πεί στο παρελθόν, κρίνω σκόπιμο να το αναφέρω πάλι, ευελπιστώντας ότι ίσως τώρα γίνει κατανοητό.

Όπως έχω ‘πεί η προσέγγιση και η διαλλακτικότητα έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν (ασχέτως του τι απέδωσε), όμως καθώς οι καιροί, οι συνθήκες και οι καταστάσεις άλλαξαν, αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί … δεν είναι πλέον δόκιμο, καθώς τα πράγματα επείγουν και δεν υπάρχει πλέον ο αναγκαίος χρόνος ώστε αυτό να εισχωρήσει και να φέρει καρπούς.

Όμως ο ουσιαστικός λόγος είναι ότι, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να απευθυνόμαστε στον Ψυχισμό-Συναίσθημα, αλλά υπάρχει ανάγκη να απευθυνθούμε στο Λογικό, καθόσον η στιγμή είναι τέτοια που για να υπάρξει σωτήρια αλλαγή χρειάζεται να πάρει εμπρός η Λογική … καθώς βρισκόμαστε ήδη σε ελεύθερη πτώση, έχουμε ανάγκη σκέψη και κρίση (Λογική) και όχι συναισθηματικά ώπα και γιουχά, αφού αυτά δεν θα μας σώσουν από το να σκάσουμε στον πάτο του βαράθρου και να γίνουμε πολτός, αλλά χρειάζεται να βρούμε κάτι να πιαστούμε, πρίν τον πάτο, και αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν βάλουμε το κολοκύθι μας να δουλέψει, όμως αυτό δεν μπορεί να γίνει χαϊδεύοντας κεφάλια και αυτιά, ούτε άντε να το συζητήσουμε και να το θέσουμε σε ψηφοφορίες και άλλες τέτοιες βλακείες … αλλά χρειάζεται να πούμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους, απευθυνόμενοι στην Λογική, αυτήν που προσπαθούμε να τους κάνουμε να χρησιμοποιήσουν.

Αυτό είναι που είπα ότι θα στοχεύουν τα επόμενα άρθρα.
Ελπίζω να γίνει κατανοητό και να αποφέρει καρπούς !!

ΣΧΟΛΙΟ:
https://ergdhmerg.wordpress.com/2018/11/19/διαχρονικώς-προδοτικό-ιερατείο-γιατ-3/comment-page-1/#comment-30001